Midgard jest fantastycznym światem opartym o realia historyczne Europy epoki Wikingów (793-1066). Jest też organizacją skupiającą osoby w tejże zabawie uczestniczące. Niniejsze prawa stosują się do wszystkich uczestniczących w Midgardzie i są przez owych akceptowane dobrowolnie poprzez zaakceptowane przez odpowiednie organy Midgardu zgłoszenie chęci udziału w zabawie. Zabawa w Midgard opiera się na prowadzeniu przez Suwerenów Midgardu gry strategicznej na mapie Midgardu polegającej na zbrojnej i politycznej rywalizacji o ziemię podzieloną na landy. Midgard pozostaje poza światem zewnętrznym (Matrixem), dlatego wszelkie zależności i konflikty spoza Midgardu nie mogą być przenoszone na grunt zabawy.

1. Podstawowym podmiotem zabawy są jednostki. Każdy midgardczyk ma prawo do decydowania o losach jego postaci w grze i zobowiązany jest do przestrzegania Prawa Midgardu.
2. Zależności i konflikty spoza Midgardu nie mogą być przenoszone na grunt zabawy.
3. Istnieją w Midgardzie cztery główne kategorie uczestników:- Wojownicy - każdy przypisany do miejsca pobytu (które można dowolnie zmieniać), tworzą trzon struktury naszego świata;- Najemnicy - ludzie nie przypisani do miejsca zamieszkania, lotne drużyny, które wspierają tego kto zaproponuje im lepsze warunki.- Mieszkańcy - osoby przypisane do miejsca pobytu, ale nie biorące udziału w walce.- Wasale - przypisani do miejsca pobytu (którego nie mogą zmieniać) wojowie podbitych landów. Mogą się zbuntować przeciwko swemu władcy, tylko gdy ten nie jest uwikłany w konflikt zbrojny. Muszą wspierać zbrojnie wyprawy organizowane przez nowego władcę (tj. nie wolno im występować po stronie przeciwnej oraz zdradzać);

GRODY

1. Podstawową jednostką terytorialną są grody wraz z należącymi do nich ziemiami. Każdy land może posiadać tylko jeden gród (nie dotyczy to osad).
2. Władcą grodu i przynależnych mu ziem jest grododzierżca, który musi być wojownikiem i swe panowanie mieć poparte wolą przynajmniej 4 wojowników zamieszkujących wraz z nim w grodzie.
3. Grododzierżcy posiadają prawo wypowiadania bitew i decydowania o tym, kto zamieszkuje kontrolowany przez nich gród.
4. Tytuł grododzierżcy można utracić poprzez:- Utratę grodu w wyniku bitwy;
- Utratę poparcia wojowników (zawsze musi ich mieć przynajmniej 4);
- Zrzeknięcie się władzy w grodzie.
5. Jeżeli gród zostanie zdobyty, to członkowie jego załogi (o ile nie zostaną z niego przez nowego władcę wypędzeni) stają się wasalami.
6. Jeżeli załoga gród opuści lub wycofa swoje poparcie dla grododzierżcy lub on sam zrzeknie się władzy to traci swój tytuł i wynikające z niego prawa, zaś gród staje się osadą. Osadę może zająć każdy kto otrzyma poparcie przynajmniej 4 wojowników i wraz z nimi wprowadzi się do osady. Zmienia ona wtedy na powrót status swój na gród.
7. Miejsce o statusie grodu ma znaczenie administracyjne i w rzeczywistości nie jest wymagane by istniały tam jakiekolwiek umocnienia. W takiej sytuacji jednak obrona grodu odbywa się poprzez odpieranie ataku walką w polu.
8. Dopuszczona jest możliwość wynajęcia grodu w innej lokalizacji niż atakowany land. Ale bezwzględnie trzeba zgłosić ten fakt MKU przed ustaleniem terminów bitwy przez obie zwaśnione strony.

BITWY

1. W bitwie udział wziąć mogą jedynie te osoby które na tydzień przed ustalonym terminem są walczącymi Mieszkańcami Midgardu.
2. Deklaracją ataku (wypowiedzeniem bitwy) może być:
- Grododzierżca lub Wódz Landu który posiada inicjatywę, atakuje inny gród zawiadamiając o tym jego grododzierżcę lub Wodza Landu;
- Przywódca wasali, który posiada inicjatywę, może próbować odbić gród znajdujący się na zamieszkanych przez niego ziemiach;
3. Bitwa niezależnie od tego czy jest zdobywaniem grodu czy walką z wasalami może przyjąć jedną z dwóch form:
- Walka w polu;
- Walka na umocnieniach.
4. Strony konfliktu mogą swobodnie umawiać się co do konsekwencji bitwy, zaś gdyby takiej umowy nie zawarto domyślnie przyjmuje się, że:
- Zwycięstwo w walce o gród powoduje obalenie w nim władzy poprzedniego grododzierżcy, a dowódca ataku ma prawo zostać nowym władcą lub wyznaczyć na to miejsce kogoś innego. W obu przypadkach w grodzie musi zamieszkać nowy grododzierżca i przynajmniej 4 wojowników, którzy będą go popierać;
- Przegranie walki o gród powoduje utratę inicjatywy na rzecz atakowanego, którą ten może wykorzystać poprzez deklarację kontruderzenia lub utracić jeżeli albo zrezygnuje z niej otwarcie albo przez dłuższy czas nie zechce jej wykorzystać;
- Przegrana wasali w walce o gród oznacza, że tracą oni inicjatywę odbijania grodu na pół roku.
5. Po zadeklarowania ataku strony muszą dogadać się wzajemnie co do terminu, konsekwencji i organizacji bitwy mając na uwadze następujące czynniki.
- Termin powinien uwzględniać możliwość dotarcia na bitwę jak największej liczby midgardczyków. Jednak zważywszy na to, że żaden termin nigdy nie będzie odpowiadał wszystkim, niestosowne jest by z tego tytułu zbyt długo uchylać się od podjęcia wyzwania. W przypadku gdy obie strony nie wyznaczą terminu bitwy w przeciągu 6 miesięcy, do negocjacji wkracza OR (Organ Rozjemczy), który ma ustalić w najkrótszym możliwym terminie nie przekraczającym 2 tygodni, przyczynę braku terminu. Jeśli będzie to wina jednej ze stron konfliktu, land wraz z grodem przechodzi walkowerem pod władze drugiej strony. W owym sporze nie ma znaczenia kto jest atakujący, a kto miał się bronić.
- Organizacja spada na rzeczywistego właściciela/opiekuna gruntu, na który ma odbyć się bitwa. Niezależnie od tego, czy będzie on atakował czy bronił, powinien zadbać o prawidłowy przebieg całej imprezy;
- Przygotowanie jedzenia, uczty i noclegu choć głównie spoczywa na organizatorze, powinno być wspomagane przez wszystkich uczestników. W szczególności organizator ustala sposób i miejsce zakwaterowania, reguły porządkowe terenu, przygotowanie jedzenia itp.;
- Jako że bitwa nie ma być obciążeniem finansowym dla organizatora, może on ustalić składkę na pokrycie kosztów organizacji lub poprosić o przywiezienie potrzebnych zasobów (najczęściej jedzenia i picia, ale także np. namiotów). Każdy midgardczyk powinien dołożyć wszelkich starań by wspomóc organizatora w jego trudzie, jaki ponosi przecież dla naszej zabawy.
6. Po bitwie każdy jej uczestnik ma prawo przygotować kronikę wyrażającą jego subiektywną opinię. Jednakże zabronione jest lżenie przeciwnika w sposób mogący urazić jego godność jako osoby realnej oraz podważanie wyniku bitwy i/lub sugerowanie łamania reguł przez przeciwnika.
7. Jeśli obrońca (drużyna) po przegranej bitwie ogłasza wyjście z Midgardu, ziemie wyznaczone przez land i gród ze wszystkimi osadami przechodzą wraz z nazwami ustanowionymi przez obrońce (drużynę opuszczającą Midgard) w posiadanie zwycięzcy.

1. Aby zostać najemnikiem trzeba mieć ukończone 18 lat.
2. Najemnik nie może być mieszkańcem grodu.
3. Kontrakty najemnicze zawiera się tylko na jedną bitwę.
4. Najemnik nie ma prawa złamać zawartego kontraktu. (tzn. nie wolno mu zdradzić).
5. Dopuszczalne jest tworzenie drużyn najemniczych - jednakże ich dowódcy nie są wyposażeni w inicjatywę polityczną, a jedynie mogą reprezentować interes swojej grupy.

BUDOWA GRODU:

1. Bitwa na umocnieniach może być rozgrywana tylko w przypadku, gdy strona broniąca dysponuje takimi, które spełniają poniższe wymagania.
2. W budowie grodu wyróżnia się zasadnicze elementy - ogrodzenie, brama, przedpole.
3. Ogrodzenie może stanowić palisada, wał ziemny lub zasieki. Pierwszy i drugi rodzaj ogrodzenia musi być wystarczająco solidny by wytrzymać ciężar postawionych na nim drabin, kładek itp. oraz przechodzących po nich wojowników. Takich umocnień nie wolno atakować ani niszczyć. Jeżeli jednak nie spełniają tego wymogu to traktowane są jako zasieki i mogą być rozbierane przez atakujących. Minimalna sumaryczna długość ogrodzenia (nie licząc bramy) to 15 metrów.
4. Brama musi być przeznaczona do rozbicia przez wojska atakujące. Jej konstrukcja musi pozwolić ją otworzyć przed bitwą (maksymalnie 2 osoby muszą tego dokonać) w celu dokonania oględzin przez Wodzów zwaśnionych stron i MKU. Skrzydło (bądź skrzydła) powinny stanowić element ruchomy i nie być bardziej niż to konieczne przyczepione do reszty konstrukcji (dozwolone jest mocowanie na zawiasach bądź za pomocą lin). Sugerowane jest by brama miała postać drzwi (jedno lub dwu - skrzydłowych) albo zwodzonego mostu. Minimalna szerokość przejścia - 1,5 metra. Nie wolno: stosować podwójnych bram, zastawiać skrzydeł dodatkowymi wzmocnieniami (żadnych barykad, wewnętrznych zasieków, "wypórek", umocnień wkopanych w ziemię itp.).
5. Przedpole powinno być pozbawione przeszkód typu barierki, wbite pale, zasieki itp., oczyszczone z niebezpiecznych elementów (wystające korzenie, ostre pieńki itp.) oraz zapewniać atakującym wystarczająco dużo miejsca do manewrowania i ustawiania machin oblężniczych.
6. Do właściwości grodu powinna również należeć specjalna strefa dla tych, którzy stracili swoje życie w bitwie, a nie mogą ze względów bezpieczeństwa czy innych niemożności pozostać w tym miejscu gdzie zostali usieczeni lub zastrzeleni. Zaleca się aby strefy takie były w miarę możliwości dwie dla obrońców i atakujących po obu stronach umocnień. O tym jak duża jest i gdzie się znajduje organizator danej bitwy informuje MKU w czasie komisji strojów oraz głównodowodzących stron na odprawie przed bitwą jeżeli takowa się odbywa.
7. W razie jakichkolwiek wątpliwości lub planując jakieś nietypowe rozwiązanie w budowie grodu dla pewności najlepiej zapytać MKU o opinię. MKU zastrzega sobie możliwość dokonania inspekcji grodu i nakazu demontażu niespełniający powyższych wymagań umocnień przed bitwą.